Tips: Je hebt altijd een kans

Omdat dit een belangrijk onderwerp is, zal dit bericht iets langer zijn dan je gewend bent.
Ik hoop dat ik je motiveer om het tot het eind te lezen.

 

Wetenschappelijk gezien heb je altijd een kans

Wanneer je arts zegt dat je ongeneeslijk ziek bent of dat je bijvoorbeeld nog zo of zolang te leven hebt, kunnen die woorden keihard aankomen. Soms zelfs harder dan een echte klap in je gezicht. Het kan je angstig en hulpeloos maken en die gevoelens blokkeren zoals je weet  je immuunsysteem.

Soms hoeft de dokter het trouwens niet eens tegen je te zeggen, alleen de diagnose al kan de gedachte ‘Ik ga dood’ direct in je oproepen.

Om je angsten (voor een deel) te doorbreken zeg ik dat je altijd een kans hebt om te blijven leven, zelfs wanneer je artsen zeggen dat dat niet zo is. Hoe kom ik daarbij? Om je dat uit te leggen moet ik je iets vertellen over een overlevingsgrafiek en ook over statistieken bij kanker.

 

Een overlevingsgrafiek bij kanker

Heel simpel gezegd kun je een overlevingsgrafiek vergelijken met een heuvel. Een gunstige kankersoort waar goede behandelingen voor zijn en die ook in een vroeg stadium wordt ontdekt is daarbij een vlakke heuvel en een ernstige vorm van kanker die laat wordt ontdekt is - zou je kunnen zeggen - een steile berg.

Nu stel je eens voor dat jij aan de voet van jouw overlevingsgrafiek staat, aan de voet van jouw heuvel of berg dus.

 

Jouw overlevingstocht

Je kijkt om je heen en je ziet dat je niet alleen bent. Om je heen staan alle mensen die dezelfde kanker hebben als jij. Samen beginnen jullie de berg te beklimmen en na enkele dagen wanneer de beklimming echt steil begint te worden zie je een aantal van je mede-reizigers bezwijken, later anderen en vlak onder de top nog weer meer.

Het valt je op dat niet alleen de zwakke mensen bezwijken, nee, je ziet ook sterke mensen die uitglijden of mensen die bijvoorbeeld een heel slechte looptechniek hebben waardoor ze uitgeput raken.

 

Er zijn ook mensen die het goed doen

Daar tegenover zie je ook zwakke mensen die het eigenlijk opvallend goed doen. Ze eten gezond en hebben bijvoorbeeld een opvallend positieve instelling, misschien weten ze ook wel veel over de bergen en voelen zich er thuis. Ook zie je zwakke en uitgeputte mensen die door een lieve partner gesteund worden of waar nodig zelfs door vrienden gedragen.

Je krijgt kippenvel wanneer je dat ziet en je beseft ook dat het niet alleen maar toeval is of iemand wel of niet de top haalt.

Iedereen reageert anders op deze barre tocht en bovenop de berg zijn nog ongeveer de helft van alle mensen over en dat is in een echte overlevingsgrafiek ook het geval: de piek ervan valt samen met het punt waarop de helft van de patienten overleden zijn.

 

De afdaling

En nu begint de afdaling. Misschien denk je dat die gemakkelijker is, maar elke bergbeklimmer weet dat dat niet zo is. De afdaling van een berg eist vaak nog de meeste slachtoffers en ook mensen met kanker die weten te overleven weten dat na de top vaak nog de moeilijkste momenten komen.

Je hebt bijvoorbeeld een zware chemokuur doorstaan en daarna zit je alleen thuis en moet je afwachten. In het begin had je je behandelingen om je op te richten en je kreeg ook veel steun, nu heb je geen enkel richtpunt meer en ook de aandacht van vrienden en familie is vaak minder geworden. Het wachten op de uitslag van een na-onderzoek of het voelen van een pijntje in je lichaam kan dan al je angsten uitvergroten en dat kan letterlijk een verschrikking zijn.

De afdaling is dus zeker niet altijd even gemakkelijk. Je ziet mensen direct na de top uitglijden en ook later kan er nog van alles gebeuren. Uiteindelijk, zo wordt het bij kanker voorgesteld komt slechts één van jullie onderaan de berg en valt vervolgens op de eindstreep dood neer. Maar dat klopt niet.

 

Maar dat klopt niet

De 'eindstreep' is het punt waarop een arts beweert dat alle mensen met jouw vorm van kanker overleden zijn, maar deze voorstelling van zaken is onjuist. Het is  onwetenschappelijk wanneer je arts zegt dat je nog zo of zolang te leven hebt. Allereerst kan hij niet voorspellen hoe jij de berg gaat beklimmen, hoe ervaren jij bent of hoeveel steun jij krijgt, maar ook in andere zin kan hij dit niet zeggen.

Statistici hebben namelijk vastgesteld dat een overlevingsgrafiek bij kanker een zogenaamde uitloop heeft. Dat wil in de beeldspraak van de berg zeggen dat de berg na de top niet helemaal afdaalt tot in het dal en dus dat niet alle mensen doodgaan, zelfs niet bij een heel ernstige vorm van kanker.

Elke berg blijkt dus een uitloop te hebben en na jaren blijken er altijd nog mensen in leven te zijn. Anders gezegd: Je hebt altijd een overlevingskans, hoe ernstig je situatie ook is.

 

Samenvatting

Laat ik het allemaal nog eens kort voor je samenvatten. Wanneer een arts tegen je zegt dat mensen in jouw situatie gemiddeld nog zo of zolang te leven hebben bedoelt hij daarmee over het algemeen de top van de berg. Het is belangrijk voor je om te weten dat dan dus nog steeds de helft van alle mensen in leven zijn.

En het zijn zeker niet alleen de lichamelijk sterken die de top halen. Naast je reguliere behandelingen zijn immers ook je eetgedrag, je mentale instelling, of je lekker warm gekleed bent, je looptechniek, steun van familie en vrienden ook van belang. Het is dus niet alleen maar een statistiek of toeval hoe het met je gaat. Je kunt zelf iets doen om de top te bereiken.

En zelfs wanneer je arts met zijn uitspraak het eind van de afdaling bedoelt, weet je dat dit geen juiste uitspraak is, omdat de wetenschap laat zien dat een overlevingsgrafiek bij kanker een uitloop heeft en dat er dus altijd mensen blijven leven, zelfs bij de ernstigste vormen van kanker.

 

Je hebt altijd een kans

Wanneer je dat wilt mag je dus altijd blijven geloven in je overlevingskansen. Het is zelfs wetenschappelijk verantwoord om dat te doen.

Wanneer je daar nog meer over wilt leren kan ik je het boek Spontane genezing aanraden. Het is geschreven door twee Amerikaanse wetenschappers en zij hebben vanaf 1900 tot nu onderzocht wat maakt dat sommige mensen met kanker blijven leven, wat maakt dat de ene patiënt het beter doet dan de andere? Anders gezegd: Wat maakt dat sommige mensen de top bereiken én succesvol afdalen?

 

Met vriendelijke groeten,

Henk Fransen

 

Belangrijke noot: Ik ga hier niet beweren dat genezing van kanker makkelijk is, want dat is het niet. Maar ik ga hier ook niet beweren dat het onmogelijk is en dat jij dus niet zou kunnen genezen. Wanneer je dat wilt, stel ik voor dat we alles uit de kast gaan halen om te zorgen dat jij de top van de berg bereikt, succesvol afdaalt en kunt nagenieten van een lange uitloop.

Ik kan me nog zo goed een doodzieke vrouw met kanker herinneren. Elke keer wanneer ik een vervolgafspraak met haar maakte dacht ik: ‘Die zie ik nooit meer terug’, maar een maand later zat ze weer vrolijk tegenover mij. Van haar en andere clienten heb ik geleerd mensen nooit, maar dan ook echt nooit op te geven. Sindsdien zeg ik op z’n hoogst:

Je situatie is ernstig, maar er zijn altijd mensen die het overleven. Laten we alles uit de kast halen om te zorgen dat jij blijft leven. Laten we ervoor zorgen dat jij in de uitloop van je berg terecht komt en over jaren nog bij ons bent.

Nogmaals, met vriendelijke groeten,

Henk Fransen