Waarom de mens veroudert en ziek wordt

De mens is in potentie een onsterfelijk wezen. Er zijn echter dingen gebeurd 
waardoor hij is ‘opgesloten’ in zijn lichaam en hij zichzelf ervaart als gescheiden van anderen 
en gescheiden van de schepping.

Wat is er gebeurd dan?

Tal van oude tradities beschrijven de mens als een in potentie onsterfelijk lichtwezen. In het christendom wordt bijvoorbeeld Metusalem beschreven, die bijna 1000 jaar oud werd; symbool voor de eeuwigheid. In de Indiase Veda’s worden yogi’s beschreven die honderden jaren oud zijn en die bewust kunnen kiezen hun lichaam te dematerialiseren en honderden kilometers verderop weer te laten verschijnen. Een aantal van deze fenomenen is zelfs wetenschappelijk onderzocht en wordt beschreven in het boek ‘De meesters van het Verre Oosten.’ De mens is dus in potentie tot veel in staat, maar toch ervaren de meeste mensen dat niet. De meeste mensen verouderen juist snel en voelen zich gevangen in hun lichaam. Hoe kan het dat de in potentie onsterfelijke mens zo beperkt is geraakt?

In de geschriften van diezelfde oude tradities staat dat zich lang geleden op aarde een strijd heeft voorgedaan. Een strijd om grip te krijgen op de onsterfelijkheid van de mens; op de aansluiting van zijn ziel op de bron van al het leven. Die strijd ging in essentie om het genetisch materiaal van de mens, zijn DNA dus. Het DNA is namelijk de fysieke toegangspoort van de mens tot de intelligentie van de kosmos, tot het licht van de schepping. Deze intelligentie stroomt élke seconde élke cel van het lichaam binnen, filtert zich door de codering van het DNA en drukt zich op die manier uit in de triljoenen wonderen die in het lichaam plaatsvinden. Het complete menselijke DNA geeft op die manier voortdurende en volledige regeneratie en daarmee onsterfelijkheid. Daarnaast is dit complete DNA een uitdrukking van de liefde en eenheid van al het leven.

Wetenschappers geven aan dat de hedendaagse mens slechts 2 procent van zijn DNA gebruikt.

De strijd om het menselijk DNA, de sleutel tot de open verbinding van de mens met het licht, is lang geleden grotendeels - gelukkig niet helemaal! - gewonnen door een destructieve kracht. Deze kracht blokkeerde voor een groot deel het DNA en had via het nog werkende deel hiervan toegang tot de inmiddels vertraagde levensstroom van mensen. Zo kreeg deze destructieve kracht invloed op aarde. Op sommige mensen had hij veel invloed, op andere wat minder. De eerste groep kreeg daardoor een wezensvreemde behoefte aan macht en controle; de tweede groep hield meer connectie met liefde en verbinding.

'Gebedsverhoring'

Ik voelde als kind al aan dat de mens in essentie pure liefde is en ik begreep nooit waarom mensen macht wilden uitoefenen over andere mensen, anderen geweld aandeden of de aarde uitbuitten. Nu begrijp ik dat de mens dat in essentie ook niet wil, maar dat deze zaken het gezicht zijn van de destructieve kracht die, via de mens, zijn invloed op aarde uitoefent. Alles wat schade doet, doet de menselijke ziel echter pijn. En omdat al deze dingen door de schaalvergroting en digitalisering in de laatste decennia enorm zijn toegenomen, is de collectieve pijn van de mens bijna ondraaglijk geworden.

Wanneer je helderziend zou zijn, zou je waarnemen hoe deze collectieve hartenpijn van miljarden mensen de laatste eeuwen als een steeds sterker gebed de kosmos in is gezonden. En hoe die noodkreet in deze tijd door het universum wordt beantwoord in de vorm van een enorme toename van licht op aarde.  Dit toenemende licht - dat door tal van tradities is voorspeld - activeert het menselijk DNA weer. Hierdoor krijgt de mens weer de kans om meer van zijn ware potentie op aarde uit te drukken. Je zou kunnen zeggen dat in deze tijd de deur naar het licht weer opengaat.

De destructieve kracht voelt deze ontwikkeling ook en hij merkt dat zijn grip verzwakt. Om die grip te behouden, probeert hij de mens nu in angst te houden en zijn DNA te verstoren en te beschadigen middels de experimentele ‘behandeling’ voor de 'ziekte' (en ook dmv GMO's, 5G, e.a.). Daarom is het volgens mij nu cruciaal om je ziel niet te verkopen voor een vakantie of een bioscoopbezoek - en ook niet om ‘anderen te beschermen’, want dat doe je niet met de ‘behandeling’.

Het draait op dit moment op aarde om heel andere zaken, waarvan de uitkomst bepalend zal zijn voor het verdere verloop van de ontwikkeling van de mensheid op aarde. Wordt de mens lamgelegd en opgesloten in een controlemaatschappij? Of bevrijdt hij zich in een niet te bevatten expansie van licht en onvoorwaardelijke liefde?

De enorme instroom van licht op aarde en de daarmee gepaard gaande activatie van het menselijke DNA is 
één van de grootste gloriemomenten in de evolutie van de mensheid!

Hergeboorte van de mensheid

Herinner je waarom jij in deze tijd op aarde bent. Het is namelijk geen toeval dat je er bent. Je wilde deel zijn van de ontmanteling van de destructieve kracht, die kracht die de mensheid zolang in zijn wurggreep hield. Je wilde een kanaal zijn voor de enorme instroom van licht en liefde. Houd dat kanaal daarom zo wijd mogelijk open en laat niemand jouw DNA-verbinding met het licht verstoren of beschadigen. Onderschat je bijdrage niet.

De finale van deze ontwikkeling op aarde, de fase waarin we nu zitten, kun je vergelijken met een geboorteproces. En een geboorteproces heeft een intensiteit die je bevattingsvermogen vaak ver te boven gaat. Wanneer je zelf bevallen bent of een keer bij een geboorte bent geweest, was je getuige van de enorme intensiteit hiervan, en van het feit dat een kind vaak urenlang in ernstige benauwdheid doorbrengt, het kleine lijfje volledig in elkaar gedrukt en verfrommeld. Net zo’n grote intensiteit zal de in veel tradities beschreven hergeboorte van de mensheid kennen.

Het tij op aarde ís al enige tijd definitief gekeerd. De vraag is niet langer óf de nieuwe wereld er komt, maar met hoeveel pijn, leed en dood dit gepaard zal gaan. Wanneer meer en meer mensen de historie begrijpen en hier waarachtig naar handelen, kunnen we veel onnodig leed voorkomen en samen een grootse geboorte en viering daarvan beleven. Laten we daarop inzetten; laten we alles inzetten op het licht.