Verhoog je trilling | Spreek een zegen uit

Mooie uitdaging en ga ermee aan de slag. Sta in een winkel waar ik dagelijkse met de hype van maatregelingen te maken heb. Ik bewust ook oefen met acceptatie, licht geef en waar nu ook het zegenen bij komt.

Lieve allemaal Ben bezig om rijbewijs te verlengen. Wat is nu het geval ik moet een mondkapje op als ik bij de gemeente naar binnen ga. Ik schiet in mijn verzet en kan niet accepteren dat dat moet ik sluit de computer waarmee ik de afspraak regelde uit, dus geen afspraak en geen verlenging van rijbewijs. Heel de dag een rot gevoel. Het zit me nog steeds niet lekker, dus nog veel oefenen voor mij.

Jacqueline, ik begrijp hoe verschrikkelijk je je voelt. Durf je je te beroepen op artikel 10 van de Grondwet? Ik hou van jou precies zoals je bent. Ik steun je onvoorwaardelijk in al je kracht en grootsheid.

Oef! 1 op 1! Ik was fijn aan alles en iedereen Zegens, Namasté’s en “ik hou van joutjes” aan het uitdelen.. maar vergat mezelf! Nog even oefenen dus!

Lieve allemaal, ik oefen waarbij mensen, planten en bomen mijn zegen krijgen en spontaan de stoofpeertjes die ik gister zat te schillen ook ;-) Heerlijk om te doen het eten van de Aarde zegenen voor het mijn systeem weer zegent _/\_ Namaste, Jantien

Fijn om te lezen na een werkdag vol mee deinen op de plussen en minnen. Maar het is fijn om mijn collega's te kunnen steunen en doordat steunzin al eerder tijdens beste versie van jezelf is ingesleten fijn dat het ook al lukt bij de uitdagingen in deze tijd. ik hou van mijn weerstand tegen mondkapjes precies zoals het is en ik steun mijn weerstand in alle kracht en grootsheid. Ik ga morgen tijdens mijn spreekuur eens oefenen met nameste voor de begroeting als vervanger van het handen schudden . Ik hou van iedereen die dit leest precies zoals je bent en ik ondersteun je in al je kracht en grootsheid!

Een dingetje... (Gisteren in het klein besproken in de break out tijdens onze cursus dag 2. ) Ik wilde gaan flyeren op school waar onze zoon op zit. Dubbel gevoel, want ik geef een flyer ongevraagd-'bemoei me met..'. Door het te bespreken gisteren kwam ik erachter dat ik tegen het stuk manipulatie aanliep. (ik kom uit een nest van manipulatie). Nou dat was helder. Toen kwam toch iets in me op. Ik kan het vanuit LIEFDE doen, vragen of het schoolgaande kind een flyer wil of niet. Dus dat heb ik vanochtend gedaan. Enkele minuten later... Ik werd vriendelijk verzocht het terrein te verlaten met de argumenten die voor deze persoon golden. Ik werd zenuwachtig (want ik deed iets wat uit mijn comfort zone lag. Niet wegduiken maar opstaan voor mijzelf in liefde blijven). Aangegeven dat mijn kind op de desbetreffende school zit toen werd er een tip gegeven hoe ik mezelf kon aanmelden wat ik een goed idee vond en bedankte hem voor de tip. De 1ste flyers lagen al op de grond, veel kinderen wilden de flyer niet. Kortom: voelde niet meer goed. Ben weggegaan en heb de ervaring eerst eens laten gedijen. Totaal vergeten te zegenen, zowel de kids, de meneer op het schoolplein en mezelf. Ervaring: kids zijn niet verantwoordelijk voor wat er gevraagd wordt. Ouders en school. Daarnaast voelt het ook dat ieder zijn eigen ritme heeft om zijn visie te verbreden. De 1 moet eerst heel ziek worden voordat alarm bellen gaan rinkelen, die nodig zijn voor die persoon/gezin en bij de ander is het een vertrouwd persoon die een opmerking maakt, die indruk geeft. De natuurlijke Universele wetten die we kennen doen hun werk wel.... Vraag: ik zit ontzettend te 'hanussen' in enerzijds 'niets doen' wat eigenlijk geen optie is in deze tijden, waarbij ik iets deel vanuit mijn visie (omdat ik mezelf een plek hier wil geven op 'Aarde' of in mijn gezin ondanks er velen zijn die denken dat ik koekoek ben. En niets wil opleggen bij die ander. Ik vertel wat ik beleef vanuit mijn gevoel/hoe ik het ervaar. Vanuit de kern geen strijd, puur mijn visie delen en mooi als die voor de ander resoneert zo niet ook goed. Anderzijds door er te zijn verhoog je je trilling wetende dat de natuurlijke wetten ook gelden, hun werk gewoon al doen. Wat ik ook weet is dat als ik in mijn comfort zone blijf zitten, geen doorbraken komen om overtuigingen open te breken. Lang verhaal... maar goed wie o wie kan zijn/haar eigen ervaring in delen? Dank je wel voor het lezen en je moeite. Namaste! PS ik ga nu wel zegenen want tijdens het schrijven voel ik ook al vanalles...ppfffhhh

Dag Annemieke, Misschien heb je hier iets aan: zelf ben ik nu ook in deze tijd van regels en maatregelen ook erg bezig met het thema van gaan staan voor mijn waarheid.... ik ontdek dat er een heel verschil is tussen vanuit authentieke kracht handelen naar mijn diepste waarheid versus nog vanuit een oud stukje rebel, het voelt gewoon als heel andere energie en ook de omgeving pikt dat heel erg op... maar het is echt oefenen merk ik, en telkens durven kijken, want mijn innerlijke rebel gaat soms nog heftig tekeer...maar door er meer bewustzijn rond te brengen voel ik wel dat er meer ontspanning komt... en ik voel ook dat daar mijn echte innerlijke kracht ligt, niet meer gekleurd door oude programmas van onvrijheid, maar mezelf in alle vrijheid ruimte gevend....

Mooi om dit allemaal te lezen. Ik woon in Frankrijk, doe twee websites, nu al tien jaar en laat dat nu los want ik denk dat de mensen in Frankrijk dat zelf moeten doen. Zondag deden we (een groep vrijwilligers) een ruilbeurs, alle maatregelen genomen, iedereen een mondkapje en die ook gekocht voor als er iemand dat vergeten was, gel aangeschaft etc. Er kwamen meer dan 100 mensen, die allemaal heel blij waren met dit evenement. Ik kwam een man tegen, die 9 maanden per jaar in Peru woont om planten te studeren, hij vroeg mij of ik genezers kende. Ik heb hem over het werk van Henk verteld en andere methodes (remote healing etc) het was heel bijzonder en ik voelde me echt verbonden en op mijn plek? Maar ik moet nog veel leren, ik sprak met de nieuwe president van dit clubje, die zij dat we snel een algemene vergadering moesten hebben ik zei waarom stuur je niet een sondage (doodle of zo) naar het bestuur of: en de leden. Antwoord: Dan ken jij zijn agenda niet, waarop hij vinnig zei, en jij kent mijn agenda niet. Ik zet mij dus af tegen autoritair gedrag (iets uit een vorig leven?). Nog steeds zoekende waarom ik hier ben en proberen gewoon hier te ZIJN; moeilijk.

mooie berichten hier. Ik was donderdag naar de supermarkt gegaan om boodschappen te doen. dat was voor mij de eerste keer na de laatste persconferentie met de aangescherpte maatregelen. Voordien waren er slechts sporadisch mensen die een mondkapje droegen in de winkel. Nu echter was ik de enige die geen mondkapje droeg en er ook geen een bij me had. Nu voelde ik zo diep hoe het is om je gediscrimineerd te voelen. al die priemende blikken van alle kanten. Voelde me echt niet thuis. Vol verwarring en eigenlijk ook ongeloof dat dit zo speelt in deze wereld vervolgde ik mijn weg naar mijn fysiopraktijk. één van de eerste klanten begon gelijk over het feit dat 'mensen het nog steeds niet snappen dat ze een mondkapje moeten dragen in de winkels'. hij was boos. Oeps. hij was dus ook boos op mij. Ik merk aan mezelf dat ik het heel lastig vind om hier mee om te gaan. vanuit mijn expertise is het dragen van mondkapjes en de andere maatregelen niet de oplossing. in ieder geval niet structureel. volgens mij moeten we namelijk meer van binnenuit de weerstand verbeteren. het immuunsysteem versterken. Hier zit voor mij gelijk een dilemma. ik schrijf nu nog wekelijks nieuwsbrieven waarin ik toch mijn ideeën voor het verbeteren van je immuunsysteem naar voren breng. maar zijn de mensen hier op dit moment wel op zoek naar die info? ben ik dan niet te veel aan het manipuleren? Ik ben daarna overigens vergeten om mijn gevoelens te zegenen en ook alle winkeliers met de priemende ogen en de klant die zo boos werd. zit nog niet helemaal in mijn systeem. heb dus nog een hoop te leren. Heb het nu wel gedaan namaste

Lieve mensen ook ik zit met een dilemma;Gisteren ben ik door de druk overstag gegaan en heb voor het eerst een mondkapjes gedragen... Je wordt bijna als misdadiger gezien als je het niet doet!Wat voelde dit vreselijk naar en ongemakkelijk.Het gevolg was dat mijn darmen er volledig door “in de knoop” gingen en ik vervolgens de hele dag met buikpijn heb gelopen....Wat wil mijn systeem mij nu duidelijk maken???Wat doe je nu laat je je meeslepen en verloochenen je jezelf ?Houd voet bij stuk en blijf jezelf in verzet en met weerstand?Of ;Geef je over in vertrouwen en laat zien dat je in liefde voor het grote geheel mee kunt drijven en daarin toch jezelf kunt blijven?

Fijn alle reacties te lezen en nu hoop ik dat ik morgen er aan denk om te zegenen, ik neem het me voorden vergeet het... gelukkig ben ik door de verhalen weer geïnspireerd geraakt en ga morgen mezelf en ieder die op m’n pad komt zegenen. Ik heb wel ontdek dat het mij makkelijker afgaat om er iets van te vinden of om van iemand wat te vinden dan te zegenen. De trilling gaat eerder naar de laagte dan de hoogte. Ik heb wel een mooi gesprek gehad meten neef over het gebeuren in Frankrijk, volgens hem zou de moskeeën verboden moeten worden. Ik zei maar ja, daarmee los je niet veel op. Het zou van kracht en moed Tonen om in gesprek te gaan en te kijken waar overeenkomsten zijn en wat maakt dat de ander zo anders is. Ik heb inmiddels geleerd dat al het gene de mens kan doen, goed of kwaad, ik ook kan doen. We zijn mensen, dus we zijn elkaars gelijken. En ja, hoe kan je de ander zegenen en dat wil niet zeggen dat je de daden of ideeën van een ander zegent, wel het mens zij ..volgens mij

IK heb een inspirerend filmpje gemaakt naar aanleiding van inspiratiebronnen en liefdevol naar mezelf zijn. Ik vond dat zo leuk om te doen en het gaf me ook zoveel energie dat ik ook een meer algemeen filmpje heb gemaakt voor ter inspiratie voor mezelf en anderen, mocht je het leuk vinden om te kijken. De kracht van visualiseren, laat de muziek, de beelden en de ondersteunende affirmaties maar helemaal binnen komen in je zintuigen. Veel plezier met 2,5 minuut voor jezelf!

Hallo allemaal. Hoe bijzonder sterk was hedenochtend de energie. Er was een hoog trillingniveau aanwezig. Dagelijks maak ik gebruik van het zingen van de mantra: Om Namah Shiva: Shivaya Namah Om. "I bow to the auspicious and benevolent Shiva; Who is my divivine higher self" De mantra die me helpt mij af te stemmen op mijn hogere zelf. Wilde ik graag nog even delen. Groeten, Marinus

Elke avond voor ik ga slapen ben ik dankbaar, voor alles, materieel, voor overvloed, welvaart, ontmoetingen, inzichten, groei, geluk, gezondheid. Ik geef al wat ik aan bezittingen te leen heb in mijn leven terug/af, in de afwachting of als ik wakker wordt het er allemaal nog is. Ik spreek uit dat ik van mijzelf houd, precies zoals ik ben en ik steun mijzelf in al mijn kracht en grootsheid. Ik spreek uit dat het universum van mij houd, precies zoals ik ben en het steunt mij in al mijn kracht en grootsheid. Overdag ben ik dankbaar en voel mij rijk en ervaar dat als puur geluk en rijkdom. Dit kan ik best nog wel vaker gaan doen. En zo nog meer van mijn leven te genieten.

Jacobine van het televisie programma Jacobine , had vanmorgen een interview met Edith Eger. De schrijfster van het boek De keuze, dat de vorige week een paar maal genoemd werd. Ze heeft nog een boek geschreven. De uitzending vanmorgen was een herhaling, dus zie Uitzending gemist. Dit is dus , een tip. groeten

Lieve allemaal Vanmorgen Tijn Touber geluisterd voor inspiratie. Hij had het over applaudisseren voor boeven ,misdadigers oplichters ,mensen die het volgens ons{mij} niet goed doen. Want vertelde hij als er geen kwaad is kan je niet leren wat goed is. Dus dat is nodig om wakker te worden. En dat klopt ook wel, de afgelopen maanden ben ik zo boos en opstandig geweest [de rebel in mij]Nu begin ik te beseffen dat dat nodig was om wakker te worden en te voelen dat boos zijn niet helpt. En als ik bij mezelf blijf en van mezelf blijf houden, het makkelijker wordt om alles wat er rondom jezelf en in de wereld gebeurt nodig is om mensen wakker te schudden om naar een betere wereld te gaan. Dus blijf rustig zegen het goede maar ook het kwade en al de mensen om je heen. [kwaad doet ons inzien dat het zo niet moet] Een fijne week allemaal .Ik steun jullie jullie onvoorwaardelijk in al je kracht en grootsheid. tot zondag

De oefening van vorige week met persoon A en persoon B die luistert en zegent doe ik nu oo regelmatig met mezelf als A en mijn Hogere Zelf als persoon B die luistert en zegent... het werkt echt heel goed en zo ben ik in staat om het ook te kunnen doen als ik alleen ben! het brengt me zoveel rust en helpt me steeds terug diep bij mezelf te komen...heel veel dank Henk voor deze oefening!

Hi Helga, de oef van afgelopen zondag is fijn om samen met een of twee anderen te doen, maar ook om alleen te doen als dat zo uitkomt. Het geeft en brengt me altijd rust en ruimte, en daarna voel ik veel liefde voor me zelf en de ander. Ook mijn hartsverlangen duidelijk krijgen onderzoek ik op die manier. Gister was het net of ik onder een warme douche van schitterende druppels stond.. Zo mooi... Rosemarie

Nadenkend over het verhogen van mijn trilling zie ik dat het eigenlijk heel dichtbij is. Dankbaarheid is zo’n trillingsverhoger en ik zie zoveel om dankbaar voor te zijn. Terwijl ik met het bereiden van eten bezig ben kan ik zo genieten van die heerlijke verse groeten en dat mooie fruit wat ik elke dag weer tot mij kan nemen, ik zegen O.a. mijn maaltijd en ervaar zoveel smaak en blijdschap. Ik moet zeggen dat de huidige Covid problematiek een beetje aan mij voorbij gaat, ik zit in een herstelfase na het breken van mijn rug en kan geen kant uit. De afgelopen twee maanden hebben mij ondanks alles veel moois gebracht, in de stilte voel ik meer Verbinding vanuit mijn hart en een grotere innerlijke rust. Als ik terugkijk vraag me vaak af waar ik me eigenlijk zo druk over heb gemaakt en kan nu veel beter loslaten. Soms is het teruggeworpen worden op jezelf een cadeau. De zegeningen gebruik ik natuurlijk ook voor mijzelf, ik kan ze immers best goed gebruiken. Ik vind het lastig om mijn gevoel onder woorden te brengen, maar ben zeker heel dankbaar voor de wijze lessen an Henk en het samen delen in de groep. Dank jullie wel, “Namaste”.

Fijn alle reacties terug te lezen. Ik vind het mooi om te ervaren en waar te nemen dat ik geen priemende ogen krijg of andere reacties tijdens mijn boodschappen doen. Echter is er wel een spiegel, die ik op me werk ervaar, waar ik naar mag kijken. Er zijn klachten ontvangen over mij, klanten ervaren mij als kribbig. Interessant. Zware & roerige tijden ook voor ondernemers (waarvan ik zelf er ook 1 ben/weet hoe belangrijk het is om 'goed' 'kwalitatief' werk te leveren) en de eigenaar waar ik voor werk. Een onderzoek waard wat er in het licht mag staan. Wat zegt dit over mij gerelateerd aan mijn werk? Wat heeft het mij te vertellen? Switchen van werk, verzachting..... Ik ervaar het als verdrietig, niet goed genoeg zijn en ook wel 'ongelooflijk' dat mensen de telefoon pakken of een mail schrijven om te vertellen dat iemand kribbig is. Dat de personen die de moeite nemen, is in mijn perspectief, om dit te melden, moet er wel heel wat zijn gebeurd....wat ik me niet kan herinneren op die manier. Maar ja het is mijn eigen perspectief en niet die van die ander. Het onderwerp/thema 'grenzen' stellen wordt door veel mensen als lastig ontvangen. Mijn ervaring is dat het vaak direct spiegelt wat een ander aan een te kort heeft. Is er iemand die dit ook ervaart? Of wat is je ervaring daarmee? Ik ben nav mijn werk nu aan het 'onderzoeken' wat er kan spelen bij mij in combi met type werk. Ik ben direct en blijf graag bij mijzelf in de vorm van 'grenzen' stellen. Misschien is er iemand die hier ook wat over kan delen..... Altijd fijn!

Dank Henk,voor deze overzichtelijke site,hier kan ik goed mee overweg. Afgelopen week was ik jarig. Zonder dat ik het wist heb ik mezelf het grootste kado gegeven. ikhad van mijn zus eenleuk videootje ontvangen waar ik gelijk vrolijk van werd; Ik heb het naar iedereen gestuurd die ik kende met een zegening in gedachten en met de mededeling :geen gebakje,geen bezoekje op mijn verjaardag maar dit vrolijke bericht.Het geeft mij een gevoel van Samen- Verbonden. De hele dag heb ik me gezegend gevoeld door alle fijne reacties, Ik gaf mezelf dus het grootste kado,eenzaam gevoel in mijn buik.

Een warm gevoel dus!Rare verschrijving

Dankjulliewel allemaal,het was weer fijn om te ervaren vanmorgen!Woont er toevallig iemand van jullie in de buurt van Harlingen of omgeving? Fijne week warme groet Anita

Lieve allemaal, Dat was weer een mooi sessie vanmorgen, dank jullie wel. Hierbij het lied 'Every Little Cell':

Vanmorgen kwam ik in het huis van mijn vader om een was te draaien (mijn wasmachine is kapot), terwijl hij niet thuis was. In de tussentijd klapte ik mijn laptop open en vond de huiswerkopdracht voor deze week, een mooi moment om daar aandacht aan te geven! Toen ik mijn ogen sloot, kwam weer boven hoe ik bij binnenkomst al gevoeld had hoeveel liefde hier in huis hangt, het huis waar mijn vader ook mijn moeder verzorgde in de jaren van haar dementie. Ik voel de aanwezigheid van mijn moeder, haar lichtkracht en liefdevolle ogen. Ik heb zoveel jaren háár verdriet gevoeld en nu zit ze zó licht naast me! Ik vraag haar zegen en voel de energie naar mijn benen stromen, maar ook het verdriet wat nog bij mijn hart zit. Het voelt als iets ouds en welbekend, iets wat nog verder terug gaat in de familielijn. Ik zegen mijn moeder en dank haar voor haar onvoorwaardelijke liefde en het licht dat zij mij en ons gezin heeft gebracht. En dan kan ik haar in liefde ook het verdriet teruggeven wat ik voor haar heb gedragen, wat te maken had met haar struggle. Ik voel in mijn hart de liefde en lichtheid die ons verbindt. Dan ga ik naar mijn (volwassen) kinderen en zegen hun vanuit mijn hart en neem in dankbaarheid dat deel van mijn verdriet terug dat zíj voor míj gedragen hebben en neem daar verantwoordelijkheid voor. En ik zegen elk kind apart voor zijn/haar eigen kracht en grootsheid. En ik zegen mijzelf in dit proces. Ik besef dat het thema 'verdriet' in de familielijn, me ook wat brengt; ik voel de verzachting in mijn hart, meer lichtheid en liefde. Ik bedank mijn moeder dat ze hier vanmorgen zo voelbaar aanwezig is. Voor het eerst sinds haar ziekte en overgaan ruim 4 jaar geleden, waarna het verdriet om haar bij mij nog aanwezig was, voel ik vandaag haar enorme lichtheid en liefdeskracht; het is alsof we samen een vreugdedans maken! Wat een bijzondere ervaring, Henk, de kracht van het zegenen; ik ben jou dankbaar voor wat je mij en anderen hierover meegeeft en deel mijn ervaring daarom op deze plaats! Namasté voor jou en allen!

Wow wat mooi om deze ervaringen te mogen lezen. Dit is mijn namaste voor dit moment. Door het hele coronagebeuren zat ik in de weerstand, voelde ik mij onrustig en gefrustreerd over de hele situatie. Slecht slapen, hoofdpijn, gevoel van onmacht en onrecht dat mensen wordt aangedaan, de tweestrijd en voor en tegenstanders tegen de maatregelen etc. Wat een negatieve energie. Mijn man doorbrak de negatieve cyclus door mij de natuur in te slepen. Met de camper er op uit, wandelen en fietsen in de natuur. Hierdoor ging ik weer meer mediteren en heb ik me aangesloten bij deze cursus. Ik wil licht, hoge trilling, positiviteit. Dit helpt om mijn weerstand te verhogen. Ik kijk nog maar weinig naar het nieuws. Ik ga de situatie accepteren zoals hij is en stuur liefde en dankbaarheid naar de ontwikkeling die we doormaken. Ik voel me nu lichter en vrijer in mijn hoofd en stuur dankbaarheid naar alles wat op mijn pad komt.

Daarstraks in dewinkel heb ik me toch weer even laten verleiden tot een discussie, ik ben er niet fier over, maar ik ben een mens en soms wordt het me gewoon even te veel... ik voelde me inwendig helemaal trillen van de boosheid die getriggerd werd door zo een van die zinnetjes die mensen gewoon schijnen na te zeggen....thuis ben ik dan gaan zitten met die boosheid om ze dan ook rustig helemaal te zegenen, en ik werd me bewust wat een kracht en energie, en dus wat een schoonheid er eigenlijk wel in die boosheid zit...daarna nog wat traantjes en nu weer helemaal in vrede...natuurlijk neem.ik me voor om nog meer de energie helemaal bij mezelf te houden ze uit te projecteren op anderen... Maar tegelijkertijd zie ik hoe ik soms nog in een oud patroon schiet, en ook dat zegen ik liefdevol...

Bedoel dus en ze NIET uit te projekteren op anderen...

Vanochtend probeerde ik verschillende dingen te zegenen zonder oordeel. Toen bedacht ik me dat, als je niet oordeelt, kan je dan ook niet genieten? Want, als je geniet dan beoordeel je iets als positief en heb je dus een oordeel.

Ben nu geregeld bezig met allerlei ‘doodgewone’ dingen rondom mij te zegenen, en ik voel echt hoe dat me veel meer in verbinding met zowel mijn hart alsook dat het me veel meer in het Nu houdt.... Ik merk daarbij ook een verzachting op naar andersdenkenden, zij die me voorheen behoorlijk triggerden... Hoewel ikzelf nog steeds een bepaalde visie heb waar ik voor sta, voel ik tegelijkertijd meer een mildheid naar zij die er anders over denken...het lijkt nu niet meer een ‘ik’ OF zij’, maar meer een ‘ik’ EN ‘zij’.... ik zat me ook geregeld af te vragen wat die hele coronatoestand me te leren had, en eerst zag ik dat er een bewustwording was rondom nog en behoorlijk stukje rebel in mij.... maar toen ging ik me dieper afvragen en zag ik dat het er voor mij blijkbaar nog een diepere oefening inzit: de rebel gaf nog spanning, een energie van ik tegen de rest...nog een oud pijn en verdedigingspatroon.... nu voel ik dat het ook anders kan: ik kan mijn waarheid hebben en tegelijkertijd in vrede zijn met alles rond mij, hoe gestoord het er desnoods ook uitziet... dit voelt energetisch zo anders, zoveel beter, het lijkt of de angel eruit is....weeral heel dankbaar voor deze nieuwe ontdekking....

Lieve mensen, het is heerlijk om te oefenen met het zegenen. Wat een zachtheid brengt dat! Gisteren heb ik de masterclass opruimen gedaan en dat bracht veel meer teweeg. Mijn opruimvraag is en was mijn faalangst en minderwaardigheidsgevoelens. Mooi om dan te horen dat iemand in de breakoutroom ook worstelt met het feit dat zij niet werd gezien. We zijn allen met elkaar verbonden. Vandaag was ik echter bij mijn moeder van 92, die nog steeds helder is, soms ietsje vergeetachtig. Haar mildheid van de laatste jaren hebben mij goed gedaan. Doch vandaag was er weer vel niet goed in wat ik deed: de auto stond niet goed geparkeerd, ik was heel dom dat ik geen griepprik nam...en toen heb ik van het eerst van mijn 61 jarige leven tegen haar gezegd dat ik het zat was om steeds maar afgekeurd te worden door haar in hoe ik leef. Dat zij mij ook mag respecteren, zoals ik haar respecteer. Ze bood haar excuses aan, maar niet echt oprecht. Enfin, dat ik voor mijzelf opkwam was goed, denk ik. Maar graag wil ik nog meer oefenen met iemand om deze gevoelens van faalangst los te kunnen laten. Zo snel en met tijdsdruk als in de kleine groepjes gisteren werkte niet diep genoeg voor mij. Ik kreeg even een gevoel..en kan verder oefenen alleen, maar ik weet dat als je zoiets met zijn 2en doet, het wordt bekrachtigd. Namasté, YvonneKiowa

De training houdt me goed bij de les en zit duidelijk hoog in m'n bewustzijn. Ik constateer dat ik vaker onlichte gedachten heb dan ik zelf dacht. Ik ben heel blij met deze concrete lessen/oefeningen, ze hélpen.

Gisteren 21 november, heeft mij heel vel gedaan. Ik heb heel veel tranen losgelaten er leek geen einde aan te komen net alsof er een universeel verdriet los kwam over de hele situatie waar Wij met zijn alleen inzitten. Nadat ik de bron heb gevraagd om los te mogen laten wat niet meer bij mij past voelde ik me een stuk rustiger en na en nacht goed slapen scheen vandaag de zon weer, zowel binnen als buiten. Dank je wel Henk het is heftig maar hartsikke goed voor mij.

ik wil graag iets met jullie delen deze week ben ik midden in de nacht wakker geworden. Ik lag alleen in bed en iemand boog zich over mij heen/zorg gebaar/ ik schrok hiervan en deed het licht aan en de energie in mijn kamen=r verdween als sneeuw voor de zon. Ik kreeg er koude rillingen van en toen ben ik alle dierbare mensen die inmiddels zijn overleden gaan zegenen en daar werd ik weer rustig van. Later op de dag begreep ik pas dat die persoon me opgezocht heeft om een bijdrage te leveren aan t gezond worden van mijn lijf

Ik wil ook wel iets vertellen hier. Toen Henk ons vroeg wie of wat je grote voorbeeld is kon ik eerst helemaal niets verzinnen. Ik heb nooit iemand gekend die mijn voorbeeld was en ook nooit een idool gehad. Dieren vind ik allemaal prachtig maar ik heb niet speciale voorkeur voor een dier. Toen Henk vroeg waar je passie ligt wist ik het ineens. In de tuin. De fascinatie dat uit een zaadje een boom kan groeien. Zo wil ik ook groeien, en dan vruchten geven aan iedereen in mijn buurt. Arm, rijk misdadiger of weldoener, iedereen kan de vruchten van een boom eten. Zo wil ik zijn.

Al acht weken komt het mondkapjes-onderwerp telkens terug tijdens de cursus. ( maar wat je aandacht geeft groeit, dus waarom is dat nodig? In het grote geheel gezien.. wat mogen wij hier van leren?) Nu heb ik daar zelf af en toe ook wat prikkels bij, maar ik probeer altijd weer terug te gaan naar mezelf. Ik probeer er oordeelloos naar te kijken. En ik ga zoveel mogelijk mijn eigen weg. Ik wordt benauwd als ik het draag, maar ik heb als tool Quantum Allergy in mijn rugzakje met behandelmethoden en daarom heb ik alles wat ik vond en wat ik voelde omtrent het mondkapje gereset. Dat helpt mij. Vorige week kreeg ik echter het volgende inzicht : Gemma zei volgens mij; Wat zit er achter het mondkapje? En mijn eerste gedachte was: Jij! Jij zit achter het mondkapje wat je draagt. Is dat niet mooi?! JIJ zit letterlijk achter je mondkapje als je het draagt. Is het mondkapje dan niet een manier om je even stil te maken? Stil te laten staan bij jezelf? Terug te keren naar jouw essentie? Ik heb besloten om het zo te zien. Maar... ik wist dat ik ook een artikel had gelezen waar ik me ook wel in kon vinden. Bij het opschonen van mijn mail kwam ik het tegen. Misschien heeft iemand van jullie er iets aan, dus hierbij de link: https://www.nieuwetijdskind.com/mondkapjes-a-blessing-in-disguise/?utm_source=Nieuwetijdskind+Magazine+Nieuwsbrief&utm_campaign=aa231f2a70-EMAIL_CAMPAIGN+_11-10-2020_COPY_01&utm_medium=email&utm_term=0_e02bc3e900-aa231f2a70-428606453&goal=0_e02bc3e900-aa231f2a70-428606453&mc_cid=aa231f2a70&mc_eid=5522c9a028 Tot morgen lieve mensen! Namasté!

Heel mooi om te lezen Saskia dank je wel.

Wat een bijzonder proces de afgelopen 3 weken! De eerste week begonnen met zegenen en ervaren wat dat met me doet: vaak voelde ik dat mijn hart wijd openging en ik helemaal warm werd en een grote liefde voelde. Op andere momenten ging het moeilijker en voelde ik de verbinding niet. De eerste dagen van de tweede week waren moeilijk: er kwam een sterke veroordeling van mezelf naar boven, ik voelde me waardeloos en hopeloos in hoe ik op dit moment ben. Ik vond het moeilijk om mezelf te zegenen. Wat hielp was dat ik me voorstelde dat mijn geleidegids mij zegent en me accepteert zoals ik op dit moment ben en dat dat goed is. Dat gaf rust en ik voelde het weer stromen. Ook kwam er verdriet omhoog. Maar gaandeweg lukte het steeds beter om mezelf te zegenen ook al ben ik soms gespannen en loopt het niet allemaal even soepel in mijn leven op dit moment. Ik kon in deze week ook meteen oefenen met mijn grens aangeven en gaan staan voor wat mijn vrije wil is: mijn moeder bleef aan de telefoon maar doordrammen over wat ik en mijn dochter zouden moeten doen. Na afloop van dit gesprek heb ik veel steun gehad aan de zin: "Ik laat je vrij en geef je over aan de liefdevolle leiding van je hoger zelf." Het voelde erg goed om dit innerlijk uit te spreken naar zowel mijn moeder als mijzelf. Gaandeweg deze week lukte het me steeds beter om mezelf te zegenen en milder, liefdevoller naar mezelf te zijn. Af en toe kwamen er tranen, maar dat voelde juist bevrijdend. Deze derde week is ook bijzonder. Gewoon mezelf zijn en écht contact maken met mezelf. Wat een eyeopener om dit te doen en te letten op de signalen van mijn lichaam! Wat heb ik mezelf toch aangewend om daar vaak overheen te walsen! Het voelt bevrijdend om de dingen die ik opmerk tegen een vertrouwd persoon uit te spreken. De oefening met mijn inspiratiebron vind ik enorm fijn. Bij de 10 minuten schrijven kwamen er direct een aantal personen en schrijvers van boeken omhoog. Ik heb er één van gekozen en gevoeld welke kwaliteiten mij dan zo aanspreken. Het zijn kwaliteiten die ik zelf van binnen ook voel, maar in haar zo zuiver en krachtig belichaamd zie. Het geeft zo'n boost om deze kwaliteiten naar binnen te laten komen! Mijn hele lichaam tintelt en wordt warm, heel fijn! Het zegenen van situaties, mensen, dingen wordt ook steeds makkelijker en tintelender, zeker als ik me voorstel dat de zegen vanuit de kosmos neerdaalt. De relatie met mijn moeder lijkt wonderwel gelijkwaardiger te worden. Ik ben er nog lang niet en zit ook nog steeds in de ziektewet, maar deze oefeningen brengen heel wat op gang en ik ga er zeker mee door. Dank hiervoor Henk Fransen en ook de hele groep! Het is fijn om in deze groep te zijn en ik leer zeker ook van de vragen en antwoorden en van de verhalen van anderen.

Dank je Saskia, het mondmasker is inderdaad een serieuze trigger voor velen van ons... boeiend hoe je erover schrijft, het helpt mij ook om het vanuit nog meer kanten te bekijken...

Bij het bedenken van mijn inspiratiebron, vond ik t moeilijk, maar toen ik ging schrijven alles wat in me opkwam hierover, bleek ik er gewoon een heleboel te hebben. Inclusief Henk Fransen :)

Wat is mijn allergrootste droom? Wat zou ik het allerliefste willen met mijn leven? 18 jaar geleden wist ik dat ik anderen wilde helpen die hetzelfde was overkomen als mij en dat ik een lichtje wilde zijn in de wereld. Ik heb daar veel over nagedacht en gekeken wat is dat dan wat mij overkomen is? En hoe kan ik dan een lichtje zijn? Op mijn 28e raakte ik plotseling, binnen een uur tijd, halfzijdig verlamd. Stilgelegd door het leven. Ik was in shock. Ik die altijd dacht sterk te zijn en de touwtjes van het leven zelf in handen had, ik was ineens overgeleverd aan wat het leven voor mij in petto had. De dokters vertelden me dat ik een zware vorm van MS had, het kwam niet vaak voor, maar daar moest ik het mee doen. Er werd een toekomstbeeld geschetst, ik werd in het hokje MS geplaatst en daar moest ik het mee doen. Nu 18 jaar later, is er van de MS niets meer te bekennen, leef ik het leven vol vertrouwen en weet en voel ik dat alles mogelijk is. Wat heb ik gedaan? Een lange tijd van revalidatie met daarnaast eerlijk naar mezelf kijken, verantwoordelijkheid nemen voor mijn aandeel in de ziekte, mijn eigen weten en leiding volgen, mijn intuïtie volgen, liefde voor mezelf gaan ontwikkelen, in zachtheid komen met mezelf. ontwikkelen van innerlijke rust, leven in het moment, in overgave en het leven leven waarvoor ik hier ben. Niet het leven leven waarvan ik dacht dat anderen dat graag zo zouden zien en prestaties neerzetten. Mijn leven is totaal veranderd, veel meer afgestemd. Van Hard naar Zacht. Ik zou graag anderen inspireren, dat alles mogelijk is en hoe fijn het is afgestemd te zijn en je eigen plek in te nemen binnen het grote geheel. Nu las ik deze week over het initiatief "Schoolverlichting", een super mooi initiatief voor op de basisscholen om kinderen yoga en meditatie aan te bieden. En ineens dacht ik "Ziekenhuisverlichting"... ik zou zo graag een lichtje zijn aan iemands bed. Heeft iemand suggesties voor me?

Beste Henk, Dit is denk ik niet de juiste plaats om te reageren maar ik weet geen betere. T.a.v. vanavond de wereldmeditatie (6/12) van maar 15 minuten, kwam ik eigenlijk niet toe aan het maken van de verbinding met de bron, omdat iedere keer dat ik zover was, je weer begon te praten. Voor mij was het meer een instructie-les dan een bijdrage aan het geheel. Waarmee op een andere manier nuttig dan ik bedoelde. Voor alle duidelijkheid: ik ben heel blij met deze training in het verhogen van m'n trilling. Jammer dat ie afloopt.

Hallo! Dit is even een oproep voor: Bertine Ros. Ik heb je email genoteerd maar twijfel of ik het juiste adres heb genoteerd.

Voor Inge de Bie : Hoe heet je PODCAST ? Waar te vinden ? Dank, Rosemarie.

Wat een mooie inspiratie, om van alles in en buiten ons te zegenen. Ik ben de laatst tijd al veel aan het bedanken voor van alles (mijn eten, mijn huis, bloemen en planten en vlinders, mijn gezondheid, mooie dingen om me heen, fijne mensen ), en ook voor dingen die nog niet in mijn leven zijn maar die ik graag wil ervaren. Zegenen is nòg krachtiger, voor mijn gevoel. En ik denk er te weinig aan. Daarom ben ik blij met je inspiratie. Ik neem die graag mee.! Dankjewel :)