Simontontherapie - 1. Simonton toont lichaam-geest relatie aan

Van 1974 tot 1981 deden we een zevenjarig onderzoek onder onze patiënten.
We ontdekten dat hun overlevingstijd twee maal zo lang was als die waar andere vooraanstaande kankercentra melding van maakten en meer dan drie maal zo lang als de gemiddelde overlevingstijd in de Verenigde Staten van mensen met soortgelijke vergevorderde vormen van kanker. Ik deed voor het eerst verslag van dit werk tijdens de Wereld Kanker Conferentie in Buenos Aires in 1978 en publiceerde vervolgens Op weg naar herstel, een boek waarmee onze methoden beschikbaar kwamen voor het grote publiek.

- Carl Simonton, radioloog/oncoloog

Lees meer over een optimale combinatie van regulier en alternatieve behandelingen in mijn gratis e-boek '10-Stappenplan bij kanker' (zie www.henkfransen.nl).

Simontontherapie - wetenschappelijk onderzoek

Kankerpatiënten zorgden ervoor dat ik belangstelling kreeg voor de samenhang tussen lichaam en geest. Mijn interesse voor dit terrein werd gewekt tijdens het eerste jaar van mijn opleiding in het ziekenhuis, toen bleek dat ik mijn patiënten met kanker in een vergevorderd stadium er niet toe kon brengen op positieve wijze aan hun behandeling mee te werken. Zij zagen geen reden waarom ze zich zouden moeten inzetten omdat ze geen vertrouwen hadden in hun eigen vermogen beter te worden. Zij voelden zich hopeloos. Eerder, tijdens mijn stageperiode, had ik een aantal belangrijke ontdekkingen gedaan op het gebied van de celbiologie en de radiologie, dus ik was er volkomen van overtuigd dat ik zou gaan deelnemen aan het team of de teams die zich bezighielden met het ontwikkelen en in gebruik nemen van een geneesmiddel voor kanker. Ik was vastbesloten een vooraanstaand radioloog en oncoloog te worden. Tijdens mijn stageperiode was ik uitverkoren tot ‘stagiaire van het jaar’ en ik ging voor mijn verdere opleiding naar de medische faculteit van de Universiteit van Oregon, een opleiding die hoog stond aangeschreven. Het was een bijzonder gelukkige tijd in mijn leven.

Ik had er het volste vertrouwen in dat ik kon bijdragen aan het ontwikkelen van een geneesmiddel voor kanker, maar voordat mijn opleidingsperiode begon had ik er nooit aan gedacht dat een patiënt mede zou kunnen bepalen of een behandeling al dan niet werkt. Ik was stomverbaasd dat veel patiënten helemaal niet ertoe gemotiveerd leken beter te worden. Niet alleen hadden ze geen vertrouwen in hun eigen vermogen om beter te worden, ze hadden evenmin vertrouwen in mij of in welke andere arts dan ook die hen voor kanker behandelde. Ik ging me dus met dit probleem bezighouden en probeerde na te gaan of het mogelijk was deze patiënten zover te krijgen dat ze zich voor hun behandeling zouden inzetten. Ik geloofde dat dit de effectiviteit van hun behandeling zou vergroten.

Simontontherapie - combinatie-aanpak van kanker

In mijn zoektocht naar manieren om de innerlijke hulpbronnen van mijn patiënten te mobiliseren, verdiepte ik me in meditatie, visualisatie, positief denken, Oosterse filosofieën, sjamanisme, andere zaken en verwerkte datgene wat ik had geleerd in mijn werk. Samen met mijn collega’s bij het Cancer Counseling en Research Center in Ford Worth ontwikkelde ik vele methoden, die dramatische veranderingen teweegbrachten in de houding van mijn patiënten en in hun reactie op de medische behandeling.

Uit het boek 'Op weg naar herstel' van Dr. Carl Simonton waarin de Simontontherapie wordt beschreven, een zelfhulpprogramma voor mensen met kanker.

Simontontherapie - Wetenschappelijk onderzoek 1

Simontontherapie - wetenschappelijk onderzoek

Simontontherapie - combinatie-aanpak van kanker