Simontontherapie - Simonton toont lichaam-geest relatie aan

Terwijl over wetenschappelijk bewijs voor een verregaande samenhang tussen lichaam
en geest nog steeds volop wordt gepubliceerd, hebben artsen die met individuele patiënten werken, een dergelijk verband al opgemerkt sinds medische gegevens worden vastgelegd. Bij mijn weten was de eerste keer dat iemand iets heeft geschreven over de relatie tussen emoties en kanker in 140 n. C. In die tijd deed Galenus, een oude Griekse geneesheer, verslag van de door hem geobserveerde relatie tussen depressie en borstkanker. Eerder nog, in de werken van Plato, geeft Socrates verscheidene malen aan dat het van groot belang is bij ziekte aandacht te besteden aan de geest en de emoties.

- Carl Simonton, grondlegger van de Simontontherapie

Simontontherapie en de relatie lichaam-geest

Socrates beweerde dat als men deze relatie verwaarloost, men geen volwaardig arts is. Deze klinische wijsheid hield tot het begin van de twintigste eeuw stand. Lawrence LeShan, die ik beschouw als één van de grootste autoriteiten op het gebied van de geschiedenis van de psychologische aspecten van kanker, heeft een uitgebreid onderzoek gedaan naar medische handboeken die tussen 1800 en 1900 zijn geschreven. In zijn boek Een kans op herstel beweert LeShan dat in 18 van de 19 boeken die hij heeft bestudeerd, een opmerking stond met de volgende strekking: ‘Uiteraard spelen de emoties in iemands levensgeschiedenis een hoofdrol in zijn ontvankelijkheid voor kanker en het verloop van de ziekte’. (De boeken gebruikten hiervoor verschillende termen, maar de strekking was altijd dezelfde.)

Tegelijkertijd echter ontwikkelde de geneeskunde zich in tegenovergestelde richting. In hun lange strijd om op wetenschappelijke wijze geneeskunde te bedrijven, waren artsen ertoe gekomen de rol van de psyche en het spirituele in de geneeskunde af te wijzen en het te verwijzen naar het ‘mysticisme’ van het verleden. En inderdaad: de ‘wetenschappelijke’ zienswijze dat het lichaam een machine is die ook als een machine kan worden gerepareerd, heeft de mens tot een spectaculaire vooruitgang gebracht in zijn begrip van ziekten en de behandeling daarvan. Toen ik mijn praktijk begon, domineerde dit medische model onze cultuur, onze artsenopleiding, en al onze medische instituten. Patiënten kwamen naar ons toe om hun lichaam ‘in orde te laten maken’ en wij waren maar al te graag bereid hen daarbij ter wille te zijn. Een nieuw keerpunt kwam in de jaren zestig, toen de vooraanstaande New York Academy of Sciences medewerking verleende aan twee conferenties, beide met de titel: ‘De psychofysiologische aspecten van kanker.’ Deze conferenties brachten vooraanstaande onderzoekers uit de hele wereld bij elkaar. Tijdens de conferenties werd een aantal van de belangrijkste verhandelingen van die tijd gepresenteerd. Deze verhandelingen werden later gepubliceerd in de Annals of The New York Academy of Sciences (januari 1966 en oktober 1969).

Deze werken bevatten zowel klinische waarnemingen als resultaten van dieronderzoeken. En gaan uitgebreid in op de relatie tussen geest, emoties en kanker. In 1973 heeft C.B. Thomas van de Johns Hopkins Medical School verslag gelegd van haar onderzoek naar psychische factoren als voorspeller van vijf ziektetoestanden. Dit onderzoek, dat werd gepubliceerd in de Johns Hopkins Medical Journal, is een van de eerste onderzoeken naar de psychische eigenschappen van mensen voor zij werden gediagnosticeerd. De ziekte die het duidelijkst correleerde met psychische eigenschappen was kanker. Thomas’ waarnemingen waren gebaseerd op dertig jaar onderzoek met betrekking tot voorspellende factoren en zij concludeerde dat de volgende eigenschappen iemand vatbaar maken voor het ontwikkelen van kanker:

• Op stress reageren met een gevoel van hopeloosheid
• Opkroppen van emoties of zich moeilijk emotioneel kunnen uiten
• Ervaren van een gebrek aan intimiteit met één of beide ouders

Carl Simonton - Op weg naar herstel

De Simontontherapie toont de lichaam en geest relatie aan en wordt beschreven in het boek Op weg naar herstel van Dr. Carl Simonton. Het betreft een zelfhulpprogramma voor mensen met kanker dat de lichaam en geest relatie onderzoekt.