Maak gebruik van een krachtvoorwerp

Ik heb een Hessoniet steen, een aarde steen die ik regelmatig vasthoud of op een pijnlijke plek van mij lichaam leg, of ik draag de steen in mijn sok. Ik word er heel rustig van en kom in de stilte. Verder staat er een foto van mijn kleindochter op mijn tafel. Ik kijk er regelmatig naar en word ontzettend BLIJ>

Wat goed om hieraan herinnerd te worden. Ik heb er velen, vooral foto's van dierbaren die in mijn leven waren, sommigen nog steeds, anderen niet meer. Maar nu heb ik vooral een voorwerp, het is de vuurtoren van het dorp waar ik geboren en getogen ben. Die indrukwekkende toren stond/staat aan het eind van mijn straat. Die toren gaf veiligheid door zijn vorm, grootte maar ook door het torenlicht dat altijd 's nachts door mijn slaapkamerraam voorbij kwam. Ik heb zo een sneeuwbolletje waarin die toren staat. Bij meditatie zet ik het soms op mijn buik, de middenruimte. Het geeft me heel veel kracht.

Ik heb een foto van mijn lieve zoon op het bureaublad van mijn computer staan. Telkens ik die opzet, maak ik even contact met enkele mooie eigenschappen van hem en waarvan ik vind, dat ik er nog in wil/kan groeien. Dat geeft me dan zo'n warm en ontspannen gevoel vanbinnen. En dat hoeft maar enkele seconden te duren. Sommige uitspraken van u Henk geven me ook zo'n fijn gevoel, zoals vb. "Ik eer het Licht in jou". Dan gaat mijn trilling vanzelf omhoog. Op die manier kunnen we dus allemaal veel voor elkaar en onszelf doen.

Mijn vader was iemand waarmee ik geen goede relatie had tijdens zijn leven. Toen ik voor een oefening voor positieve energie op zoek ging naar een goeie herinnering, kwam er n foto boven waarop ik sta als baby in de armen van mijn vader....en ik voelde zijn liefde.... Dit beeld gebruik ik nu vaak als krachtig instrument voor een heel liefdevol en warm gevoel.

Nog niet zolang geleden heb in een rosekwarts gevonden in de holte van een boom. Het voelde gelijk dat die er voor mij lag. Ik las dat dit je hart opent . Nu heb ik de steen elke nacht onder mij kussen liggen. Soms voel ik de warmte door het kussen. Een heerlijk gevoel

Mijn vader was dominee, mijn opa ook en iedereen in mijn dorp wist dat!. Ik ben erachter gekomen door bezoek aan de families van mijn klasgenoten, dat mijn klasgenoten werd verteld, dat dominee's-zoons per definitie slappelingen waren!.. Ik ben dus vechtend groot geworden op het schoolplein van "De school met Den Bijbel". Er mocht niet gevochten worden, maar het hoofd der school liet het oogluikend toe!.. Ik ben dus vechtend groot geworden op de lagere school en dat heeft mijn hele leven bepaald!.. Ik ben nergens bang voor, voor niets en niemand en de mensen voelen dat op straat, vooral de kinderen!..Zeggen tegen hun ouder of grootouder: dat is een politieman,...dat is een soldaat,...

in 1988 - ik was toen 43 jaar-had ik een droom waarin ik in het donker naar huis liep. In een indigo kleurige easy rider droeg ik een kind. Er kwamen heel veel driehoekjes in de droom voor. Korte tijd later heb ik een ring laten maken, van goud, met twee driehoekjes van lapiz lazuli erin. een met de punt naar boven, een met de punt naar beneden. ongeveer een jaar later droomde ik ongeveer dezelfde droom, daarin had het kind een naam: Buddy Immanul. ik had nog ergens een gouden hartje in een sieradendoosje. Dat heb ik om laten smelten tot een boemerang en erachter op de naam laten graveren en ik droeg dat aan een kettinkje. Jaren later verloor ik het kettinkje en dus ook de boemerang. Maar het kijken naar de ring die ik altijd draag ,evenals puur de herinnering aan de boemeranghanger zijn , verbinden me altijd weer…...en zijn heel geruststellend en bekrachtigend..

Omdat de naam het verdient volledig te zijn, nog dit ter toevoeging: Buddy Immanuel. Dat zijn 13 letters. in een boek over numerologie las ik ooit dat 13 het getal van transformatie is, of ook wel : de geboorte van het innerlijke kind.

Zelf heb ik een kastanje van de prachtige kastanje boom uit de tuin van ons vorige huis. Het s een zeer krachtige boom en ik mis de boom nu we er niet meer wonen. Zijn kastanje draag ik altijd bij me en ik heb de kastanje in mijn hand op tijden dat ik het nodig heb.

mooi om de ontroerende reacties te lezen. Ik ben dankbaar er weer aan herinnerd te worden om mijn krachtkristal weer vaker bij me te dragen. Deze kristal heb ik al tientallen jaren, er zit een barst in waarin een regenboogje te zien is. Deze steen heb ik overal mee naar toe genomen om op te laden. Bij krachtplaatsen, kursussen, workshops binnen en buiten, lezingen, satsangs en in mijn Grootmoedergroep.De steen die alles zag aan moois en kracht en dat voor mij verzameld heeft. Ik heb haar nu heel dankbaar in mijn handen.