De oorlog in jou: hoe is die ontstaan en hoe kun je hem stoppen?

Het is een groot geschenk om op dit moment op aarde te zijn.

Hoe het begon…

Diep in de buik van je moeder kwam jij tot leven. In negen maanden vond daar een wonder plaats: de samenvatting van miljoenen jaren evolutie. Deze evolutionaire kracht, dit wonderbaarlijke mysterie dat leven heet, miljoenen wonderen per seconde; dát is wie jij ten diepste bent! In die tijd was jij geen ‘ik’, je was één met je moeder en één met de schepping.

En toen werd ‘jij’ geboren. In volledige openheid en één met het leven ontwikkelde jij je verder. Een intelligentie liet je huilen als je honger had en lachen als je plezier ervoer. In jouw eigen tijd draaide je je om van je rug naar je buik en andersom. Niet lang daarna trok je je op aan de spijlen van je box. Honderden keren viel je terug en evenzovele keren richtte je je weer op. In diezelfde tijd uitte je je eerste klanken en brabbelde je je eerste woordjes. Wanneer je moeder in je ogen keek, zag ze jouw ziel: volledig open en één met de omgeving. Wanneer jij je moeder zag, wás jij je moeder; wanneer jij je oprichtte, wás jij de kracht die jou oprichtte; wanneer jij een klank brabbelde, wás jij die klank. Jij was geen ‘ik’ zoals wij dat kennen, jij was ‘Ik’ met een hoofdletter, jij was het leven zelf. Maar daar kwam verandering in…

De mens is van oorsprong puur licht, onvoorwaardelijke liefde en één met de schepping. 
Er zijn echter dingen gebeurd waardoor hij is ‘opgesloten’ in zijn lichaam en zichzelf 
ervaart als afgescheiden van anderen en afgescheiden van de schepping.

Men sprak jou aan met een naam en men gaf alle dingen om jou heen andere namen. Op die manier ontstond er voor het eerst een gevoel van ‘ik en de ander’, van ‘ik en mijn omgeving’. De eerste splitsing was gemaakt; het was alsof er een vage sluier was gelegd over de eenheid die je tot op dat moment had ervaren...

Niet veel later kreeg je een heleboel signalen over wat ‘goed’ was en wat ‘fout’, over wat gewenst gedrag was en wat ongewenst. Je werd ook vaak vergeleken met anderen. Je broertje ging bijvoorbeeld eerder kruipen dan jij, maar vergeleken met je zusje was jouw taalontwikkeling dan juist weer heel goed. Als je pech had, kreeg je met al deze beoordelingen een behoorlijke emotionele lading mee van je opvoeders of erger nog: gingen deze gepaard met beloning en straf. En zo werd de sluier over het echte leven dichter en dichter.

De wereld waarmee je aanvankelijk nog zo één was, werd verdeeld in een gedeelte dat ‘goed’ was en een gedeelte dat ‘fout’ was. Daarmee verloor je niet alleen je eenheidservaring en raakte je opgesloten in een beperkt ik-perspectief, deze uiterlijke verdeeldheid werd in de loop van de jaren ook geïnternaliseerd. Zo werd je vanbinnen net zo gespleten als de wereld die je was aangeleerd. Je zat nu niet alleen opgesloten in je ik-gevangenis, maar je was ook voortdurend met jezelf in gevecht ín die gevangenis.

Voor de zekerheid volgde er nog vijftien tot twintig jaar onderwijs, waarin je voortdurend beoordeeld werd op een schaal van 0 tot 10. Na die tijd was je programmering zo compleet dat élke cel van je lichaam en élk aspect van je geest ervan was doordrongen. Bij de meeste mensen was de programmering aan het eind van hun ‘opleiding’ zelfs zo goed gelukt, dat ze niet eens meer doorhadden dat ze voortdurend aan het oordelen waren, noch dat ze ooit onschuldig waren geweest…

En toen was het eindelijk tijd voor je diploma-uitreiking. Je was geslaagd als burger en je kon nu aan je professionele leven beginnen. En, als je een partner had en dat graag wilde, dan was je klaar om kinderen te krijgen en deze ‘goed’ op te voeden.

Tot zover de beschrijving van de eerste 20-25 levensjaren van een gemiddeld mens in de westerse wereld. In mijn blog De strijd om ons DNA heb ik beschreven hoe deze programmering in een ver verleden in de mensheid is ontstaan. Maar wat maakt het eigenlijk uit hoe deze is begonnen? En wat maakt het uit hoe extreem ze is doorgevoerd? Het échte leven is er nog steeds. En je bent er nog steeds mee verbonden!

De weg terug

Dit échte leven is heel dichtbij, ín en óm je heen… Het bruist door je aderen terwijl je oordeelt, het drukt zich uit in een diepe zucht wanneer je je zorgen maakt en het glanst in je ogen als je verdrietig bent. Het echoot zelfs door in je frustratie wanneer het je maar niet lukt om uit je zelfgebouwde gevangenis te komen. Het weerklinkt in én om je heen in élk aspect van deze prachtig mooie schepping. Het is te horen voor ieder die dat wil, tot in alle uithoeken van het heelal, als een fantastische, goddelijke symfonie.

De weg terug naar dit echte leven is het herkennen van het goed-fout-denken, van de verdeeldheid en strijd ín en óm je heen. En dat herkennen van een ‘goed kamp’ en een ‘slecht kamp’ is gemakkelijker dan ooit in de geschiedenis van de mensheid. Overal zie je het: de strijd van de mensheid tegen het terrorisme, tegen Rusland, tegen virussen, tegen de dood, tegen vul-maar-in …, maar ook de strijd van ik tegen mijn verslaving, ik tegen mijn ziekte, ik tegen mijn luiheid, ik tegen mijn boosheid, ik tegen vul-maar-in…

De door oude tradities voorspelde toename van licht op aarde legt al deze goed-fout-programmeringen loepzuiver voor ons bloot. Zowel in het nieuws, waar deze bijna cartooneske vormen aanneemt, als ín ons, wordt de verdeeldheid pijnlijk scherp zichtbaar. Dat is goed. Het is nodig dat deze gezien wordt. Daarna lost ze op.

Het is nódig dat de goed-fout-programmering in deze tijd volop aan het licht komt, 
zodat deze herkend en opgelost kan worden.

Elke keer dat je de goed-fout-programmering in of buiten jezelf herkent, voeg je aan het toenemende licht op aarde jouw eigen licht en bewustzijn toe. Daardoor kan deze programmering niet anders dan (geleidelijk aan) oplossen. In het begin van dit ‘oplosproces’ heb je de neiging om tegen het foute te vechten. Later wordt die neiging minder, om uiteindelijk helemaal te verdwijnen; je laat het voor wat het is. Al die fases zijn helemaal okay. Je kunt het oplosproces in jezelf niet versnellen, noch vertragen; het kent zijn eigen unieke (en persoonlijke) codering. Dingen lossen op volgens goddelijk plan.

Wanneer voldoende mensen op aarde de innerlijke goed-fout-programmering doorzien en loslaten, wordt échte en duurzame vrede een realiteit. Daarom is het zo belangrijk dat ieder van ons daarin zijn verantwoordelijkheid neemt.

Wanneer ik mezelf volledig aanvaard (ook mijn oordelen!), kan de destructieve kracht op aarde mij niet langer in zijn greep houden. Ik ontspan, pijn en agressie lossen op, oordelen verdampen. Waar ik me ook bevind in mijn evolutie, alles verzacht. De spontane levensstroom hervindt zijn weg. Het leven begint zich weer te ontvouwen zoals het altijd bedoeld was: puur en onschuldig, eindeloos creatief, net als vóór de zondeval.

Verlaat je gevangenis. Laat de strijd in jezelf los. 
Ga voorbij aan het creëren van kampen in en buiten jezelf.

Vredesmeditatie Rusland - Oekraïne 

Oude tradities hebben voorspeld…

  • Dat er een tijd zou komen waarin het licht op aarde sterk zou toenemen.
  • Dat er dan sprake zou zijn van een enorme bewustzijnsgolf die alles aan het licht zou brengen wat geen licht of liefde is, zoals angst, dwang en alles wat ten koste gaat van mens, dier en plant.
  • Dat de bestaande machtsstructuren zouden worden afgebroken en dat er, vanuit de chaos die dan zou ontstaan, een volledig nieuwe wereld tevoorschijn zou komen, een wereld die is gebaseerd op liefde en respect voor al wat leeft.
  • En die tijd is nú; nu is het aan het gebeuren.

Jij bent deel van deze bewustzijnsgolf

  • Volgens de oude tradities zou deze evolutionaire bewustzijnsgolf ontstaan door de optelsom van verlangens van honderden miljoenen mensen die door de eeuwen heen verlangden naar een betere wereld.
  • De enorme toename aan licht op aarde staat dus niet ‘los’ van jou: met jouw verlangen naar een betere wereld ben jij deel van deze kracht.

Wanneer je wilt bijdragen aan de transformatie in deze tijd:

  • Focus dan niet op de spanningen, niet op de angst en niet op de schade die wordt aangericht.
  • Veroordeel deze zaken niet en vecht er ook niet tegen.
  • Weet dat alles wat er gebeurt, uitdrukking is van een intelligent, goddelijk transformatieproces.
  • Weet dat alle zaken die je nu in het nieuws aan het licht ziet komen, worden opgeruimd.
  • Weet ook dat deze universele ‘schoonmaak’ niet alleen buiten jou plaatsvindt maar ook ín jou! Alles wat je niet meer dient, je overlevingspatronen en de pijnpatronen van je voorouders met name, worden ‘door jou heen’ getransformeerd.
  • Wanneer je optimaal wilt bijdragen aan de transformatie die momenteel op aarde gaande is, focus dan op je innerlijke licht én op het licht dat op dit moment op aarde neerdaalt.

Meditatie voor wereldvrede

Aanwijzing: lees een gedeelte van de meditatie hieronder door, sluit vervolgens je ogen en neem de tijd om innerlijk tot leven te brengen wat je hebt gelezen. Ga door totdat je de hele meditatie hebt gedaan.

  • Laat jezelf met een diepe zucht ontspannen op de plek waar je nu bent, in je lichaam …
  • Stel je nu voor hoe er vrede neerdaalt … in eerste instantie op jou in de ruimte waar je bent …
  • Stel je dan voor dat de vrede van god neerdaalt op je huis … je straat … op je stad, het dorp of platteland waar je woont …
  • En voel hoe er een gigantische vrede begint neer te dalen op je land … en op de hele aarde …

[ … ]

  • Maak je ademhaling nu heel langzaam … bijvoorbeeld 4-5 tellen in en 4-5 tellen uit …
  • En laat dan op zo’n langzame inademing door je mond de vrede van god je lichaam binnenstromen … Voel hoe elke cel in je lijf zich opent voor … en volstroomt met vrede … Wees blij met wat je voelt …
  • En wanneer je vervolgens uitademt, wederom door je mond, laat je jezelf helemaal ontspannen in vrede, alsof je je laat zakken in een lekker warm bad …

Doe dit een paar ademhalingen.

Toelichting:
Waarom door de mond?
 De ademhaling door de mond is lichamelijker en zintuiglijker dan
 die door de neus. Het brengt de beleving van vrede meer in je lijf
 en op aarde.

[ … ]

  • Vertraag je ademhaling nu nog verder, maak deze echt zo langzaam mogelijk, maar wel zó dat het comfortabel voor je blijft …
  • Stel je nu voor dat je de vrede van god opzuigt als door een rietje, zuig de adem letterlijk tussen je lippen door … Weet je nog hoe je als kind ranja opzoog door een rietje? … Zuig op die manier nu de vrede je lichaam binnen … Heel langzaam en genietend … Verbaas je erover hoe langzaam en diep je in kunt inademen en hoeveel ruimte er in je lichaam is voor al deze vrede …
  • En wanneer je vervolgens uitademt, blaas je met getuite lippen, heel langzaam en vól vertrouwen deze goddelijk vrede naar iemand van wie je houdt, terwijl je innerlijk zegt: ‘Voor het hoogste goed van deze persoon, mijzelf, de hele mensheid, mooier dan ik me kan voorstellen.’

Doe dit een paar ademhalingen en stuur de goddelijke vrede 
elke keer naar iemand anders van wie je houdt.

Toelichting:

'Voor het hoogste goed van de hele schepping, 
mooier dan ik me kan voorstellen.’

Wanneer we licht, liefde of vrede naar iemand sturen met
 een ‘agenda’, zo van: jij moet je zus of zo ontwikkelen,
 dan beperken we de goddelijke intelligentie tot ons eigen
 beperkte ik-perspectief. De alomtegenwoordige intelligentie die
 in de schepping werkzaam is, heeft echter volledige kennis van
 alles en iedereen en weet dus ook precies wat er nodig is om
 alles en iedereen te ondersteunen naar de volgende
 stap in zijn of haar ontwikkeling. 

[ … ]

  • Zuig tussen je lippen door de vrede van god op in je lichaam, alsof je deze opzuigt door een rietje … Doe het heel langzaam en genietend … Misschien wel met een glimlach om je mond omdat het zo lekker is om te doen …
  • En wanneer je daarna uitademt, blaas je met getuite lippen, heel langzaam en vól vertrouwen de goddelijk vrede naar iemand in Oekraïne, terwijl je innerlijk zegt: ‘Voor het hoogste goed van deze Oekraïner, mijzelf, alle mensen, mooier dan ik me kan voorstellen.’
  • En doe dit op de ademhaling daarna nog een keer, maar dan naar iemand in Rusland, voor het hoogste goed van deze Rus, jezelf, alle mensen, mooier dan je je kunt voorstellen.’

Toelichting:

Waarom heel langzaam ademen?

Langzaam ademen kan enorm helpen om je beleving te intensiveren.
 Bovendien, als je bijna stilstaat bij de ervaring van vrede, kan je 
primitieve 
brein meer ontspannen en nieuwe zenuwverbindingen aanmaken, 
die het gevoel van vrede in je lijf verankeren.

[ … ]

  • Doe het nog een keer … Zuig tussen je lippen door de vrede van god op in je lichaam … Langzaam … Genietend … Verbaas je over de ruimte die er in je lichaam is voor al deze vrede …
  • En wanneer je uitademt, blaas je met getuite lippen, heel langzaam en vól vertrouwen de goddelijk vrede naar Oekraïne, terwijl je innerlijk zegt: ‘Voor het hoogste goed van Oekraïne, alle landen, alle mensen, mooier dan ik me kan voorstellen.’
  • En op je volgende ademhaling doe je hetzelfde, maar dan voor het hoogste goed van Rusland, alle landen, alle mensen, mooier dan je je kunt voorstellen.’

[ … ]

  • Stel je voor dat er een heel grote groep lichtbrengers om je heen staat, jij en misschien wel duizenden gelijkgestemde lichtbrengers …
  • Stel je vervolgens voor dat je samen met al deze lichtbrengers inademt, heel langzaam, precies gelijk, waarbij jullie je allemaal verzadigen met de vrede van god …
  • En dan … wanneer jullie uitademen, voel jij hoe al deze mensen samen met jou de vrede van god heel langzaam met getuite lippen uitblazen naar Oekraïne toe … Alsof er echt een enorme, transformerende vredesgolf naar Oekraïne wordt gezonden, terwijl je innerlijk zegt: ‘Voor het hoogste goed van Oekraïne, alle landen, alle mensen, mooier dan ik me kan voorstellen.’
  • En op je volgende ademhaling doe je hetzelfde, maar dan voor het hoogste goed van Rusland, alle landen, alle mensen, mooier dan at je je kunt voorstellen.’

 

Doe dit een paar ademhalingen en laat de voorstelling
van de grote groep lichtbrengers je helpen om het
nog intenser te ervaren.

[ … ]

Wanneer het bij je past, kun je ook het volgende onderzoeken. 

  • Stel je een groots lichtwezen voor, bijvoorbeeld een aartsengel of een Christus, of maak je eigen voorstelling …
  • Stel je vervolgens voor dat je jezelf op de inademing verzadigt met goddelijke vrede, langzaam, genietend … En dan, wanneer je met getuite lippen uitblaast, stel je je voor dat je de transformerende vrede naar Oekraïne … Rusland … alle mensen … alle dieren … alle planten … de hele schepping, uitblaast alsof je zelf dat grootse lichtwezen bent.

Toelichting:

De aanwijzing hierboven kan je helpen om jezelf meer
en meer te ervaren als het ongelooflijk mooie en
grootse lichtwezen dat je zelf bent.

[ … ]

  • Activeer ten slotte alle lichtkrachten die in de schepping werkzaam is door ze de opdracht te geven een bepaalde kwaliteit in jou sterker te maken, of jou zelf te sterken in een bepaalde situatie in je leven. Zeg bijvoorbeeld in jezelf: ‘Vul mij met een groot vertrouwen.’ Of: ‘Maak mij vol liefde naar die-en-die persoon.’
  • Sluit af met: ‘Amen.’ Amen betekent ‘het is zo’; het is de bevestiging van jouw scheppingskracht als lichtbrenger op aarde.

Voor het hoogste goed van ieder mens, ieder 
dier, iedere plant, alles wat leeft op aarde;
 mooier dan ik me kan voorstellen.
 Amen.

Ik ben benieuwd wat je van deze blog vindt en hoe je de vredesmeditatie hebt ervaren.
Laat een reactie achter onder aan deze bladzijde. Dat vind ik fijn.


Meer lezen?
Hier kun je de in de tekst hierboven genoemde blog De strijd om ons DNA lezen...