En hij riep: 'Ik ben de Messias niet!'

Zwaar en uitputtend

Er was eens een dorpje op de bodem van een snelstromende rivier. De bewoners van dat dorpje waren niet gelukkig. Hun leven was zwaar en uitputtend. Ze klampten zich voortdurend vast aan de rotsachtige bodem van de rivier, om niet te worden meegesleurd door het snelstromende water. Soms liet een bewoner één hand heel even los om elders houvast te vinden en zich zo íétsje te verplaatsen. Maar dat was heel moeilijk om te doen en het vergde een grote krachtsinspanning. Iedereen in dat dorpje leefde zo en wist eigenlijk niet beter.

Alles beter dan dit!

Op een gegeven moment was een van de bewoners zó klaar met dit krampachtige leven, dat hij besloot om los te laten. Van kinds af aan was hem echter geleerd dat je dat beslist niet mocht doen, omdat je dan direct zou sterven. Maar hij was deze krampachtige manier van leven zo moe dat hem dat niet meer uitmaakte. Hij dacht: alles beter dan dit. Vervolgens liet hij los en de stroom sleurde hem meteen een stuk mee en schuurde hem over de scherpe rotsbodem. Daarbij haalde hij zich behoorlijk open en dat deed verschrikkelijk zeer! Dus graaide hij naar nieuw houvast en kreeg dat ook al snel. 

Hij hapte naar adem van de schrik en nam even de tijd om bij te komen. Maar zijn besluit stond vast: hij was klaar met de spanning, klaar met de tweestrijd. Dus ontspande hij opnieuw, maar nu helemaal. En tot zijn grote verbazing tilde de rivier hem nu op, weg van de bodem, in de vrije stroom.

'Ik ben de Messias niet!'

Een eindje stroomafwaarts waren nog meer dorpjes waar de bewoners zich krampachtig vasthielden aan de rotsachtige rivierbodem. Toen een van hen de bewoner die had losgelaten, aan zag komen stromen, kon hij zijn ogen niet geloven. Hij riep naar zijn medebewoners: ‘Kijk daar! De Messias!’ en met een uiterste krachtsinspanning liet hij één hand los en wees naar het vrij over het dorpje stromende wezen. Deze bracht beide handen aan zijn mond en riep: ‘Ik ben de Messias niet! Ik ben net als jullie, je hoeft alleen maar los te laten!’

Vraag: Waar ben jij aan toe om los te laten?

Ik waardeer het wanneer je onder aan deze pagina een reactie achterlaat.